Het korps

Naast het organiseren van een eigen competitie en schiettoernooien staat Jemmy Tell tevens bekend om haar geüniformeerde schutterskorps. Dit korps loopt in onze clubkleur ‘jachtgroen’ mee tijdens verschillende gelegenheden. Meestal lopen zij dan samen met muziekvereniging Excelsior ’t Loo en schutterij Willem Tell ’t Loo.

De verbondenheid met deze twee Loose verenigingen staat ook centraal in het uniform; de rode biezen in ons uniform verwijzen naar het rood in de uniformen van de vendeliers van Willem Tell en het zwart naar de uniformen van de muzikanten van Excelsior. Activiteiten waar wij samen optrekken zijn de jaarlijkse aubade tijdens Koningsdag, schuttersconcoursen en natuurlijk de Loose Kermis.

Het korps bestaat daarbij uit drie aparte secties die onder het commando van één commandant vallen. Hieronder een uitleg per sectie.

De schutters

De schuttersgroep is het oudste onderdeel van ons korps. Het werd in 1980 opgericht vanuit een praktisch oogpunt. Er werd namelijk als eis gesteld, dat je alleen mee mocht schieten met de schietwedstrijden van een concours als je geüniformeerd was. Jemmy Tell was toen net drie jaar oud en er waren geen financiële middelen om een uniform te laten maken. Met creatief denkwerk en handige leden werd vervolgens een eigen uniform gemaakt. Het gevolg: het schutterskorps van Jemmy Tell is geboren en sindsdien zijn ze niet meer weg te denken bij concoursen, Loose kermis, Pinksterfeesten en aubades!

Het schutterskorps kent sindsdien een rijke historie van gemoedelijkheid, gezelligheid en positief fanatisme. Tijdens concoursen laat zij zich van haar best kant zien, waarbij de gehele marsroute een kruisboog over de schouder wordt gedragen. Het schutterskorps viel ook op een andere manier op, de schutters studeerden namelijk in het begin zelfgeschreven teksten in om tijdens het marcheren te zingen op de marsmuziek van Excelsior.

Tijden veranderen en zo ook het schutterskorps: tegenwoordig wordt het zingen niet meer gedaan en de laatste jaren bleek het dragen van een echte kruisboog te zwaar. Toch blijft het korps een ontzettend warme groep die zichzelf telkens opnieuw uitvindt: de kruisbogen zijn inmiddels vervangen door dummy’s en het oude uniform is vervangen door een modern en strak ontwerp. Zo worden tradities opnieuw uitgevonden.

De kannoniers

Sinds 2008 is Jemmy Tell in het trotse bezit van een eigen saluutkanon. Het idee om een kanon aan te schaffen bestond toen al een tijdje. Tijdens vendelhuldes of een serenade wilden de schutters immers ook van zich laten horen. Met een heus ‘kanonnenfonds’ werd in 2007 geld opgehaald om een eigen kanon aan te schaffen en sinds 2008 is deze dan ook een vast onderdeel van ons korps. Wist je dat ons kanon zelfs een eigen naam heeft? Officieel heet het kanon namelijk ‘Joep’ en is daarmee vernoemd naar de zoon van man die het kanon heeft gemaakt.

Hoewel het simpel lijkt is het laden van een kanon vaak precisiewerk. Er moet namelijk exact genoeg kruit worden geladen, die vervolgens achter in de loop in de ‘kruitkamer’ wordt gebracht en vastgeslagen. Te weinig kruit betekent dat het lontje niet bij het kruit kan komen. Vervolgens wordt een serie vochtige proppen in de loop geslagen. Deze proppen mogen niet te vochtig zijn, want anders wordt het kruit nat. Te droge proppen betekent dat deze niet goed gaan vastzitten. Vaak wordt gedacht dat de hoeveelheid kruit het geluid bepaalt, maar de regel is ‘hoe vaster de proppen, hoe harder de knal’. Als de kanonniers de loop met voldoende proppen hebben gevuld wordt er een lontje in het ‘zundgat’ boven de kruitkamer geplaatst. Tja, en dan is het wachten wanneer dat lontje wordt aangestoken… wanneer dat gebeurt weten alleen de kanonniers.

De marketentsters

Rond 2010 werd het korps nogmaals uitgebreid, namelijk met marketentsters. Het idee van marketentsters komt van de toenmalige commandant van ons korps: Hans Zieleman. Toen hij dit idee openbaar maakte meldde zich meteen een aantal dames, die dit wel wilde doen. Het aanschaffen van een uniform bleek moeilijker, maar samen met schutterij werd afgesproken dat zij de uniformen zouden aanschaffen. Deze hechte samenwerking bestaat tot op heden nog steeds: officieel zijn de marketentsters namelijk onderdeel van Willem Tell, maar ze vallen onder het commando van de commandant van Jemmy Tell.

Vaak wordt wel afgevraagd wat een marketentster nou precies is. Een marketentster is van oudsher eigenlijk een beroep. Het waren dames die meereisden met een leger. Soldaten konden bij deze dames drank en voedsel kopen. Vandaar dat ze een vaatje dragen en een mand bij zich hebben. Vaak was een marketentster getrouwd met een soldaat en was zij daarmee verbonden aan het leger waar de soldaat onderdeel van was. Hierom werd in de 19e eeuw zelfs bij wet vastgelegd, dat een marketentster een uniform moet dragen die gelijkenissen heeft met het uniform van het legeronderdeel waar ze mee reisde.

Tegenwoordig is de functie van marketentster symbolisch, maar wist je dat er op sommige concoursen echte ‘marketentsterwedstrijden’ zijn, waar marketentsters strijden om wie het netste kaas, worst en brood kan snijden en natuurlijk het beste kan tappen uit het vaatje.